अध्याय ४: चंद्रमा गांवावर एक अजीब चमक देतो, ज्याच्या शांत सततीच्या तलावाखाली गुप्ततेच्या गरमगरमी आहे. मीरा, आपल्या डोळ्यात एक आग जळवून, प्रकाशाने रचलेल्या विश्वासघाताच्या जाळ्यावर टाकली, ज्याने पीढींच्या स्मृतींच्या आणि स्वप्नांच्या भूमी चुकवण्याची धमकी दिली.

गावाच्या आत्मविश्वासाने सांसारिकता पुन्हा स्थापित झाल्याने गावाचा श्वास आवाकाश घेतला, ज्याच्या न्यायाची लढाई जिंकली आहे, आणि प्रगती आणि समानतेच्या लढाई अजूनही सुरू झालेली होती.